در نوار غزه، منطقهای کوچک اما پر از درد، شاهد فاجعهای انسانی هستیم که قلب هر انسان آگاه و باوجدانی را به لرزه درمیآورد. در این سرزمین، کودکان، که نماد بیگناهی و امید به آیندهاند، به شکلی بیرحمانه و سیستماتیک، هدف حملات و محاصره قرار گرفتهاند.
تصاویر و گزارشهای روزانه از غزه، گواهی بر ابعاد هولناک بحرانی است که کودکان با آن دست و پنجه نرم میکنند. مدارس، که باید پناهگاه علم و دانش باشند، ویران شدهاند؛ بیمارستانها، که ملجأ درمان و شفا هستند، خود به قربانگاه تبدیل گشتهاند. کودکانی که باید غرق در بازی و شادی باشند، اکنون با کابوس ویرانی، آوارگی، یتیمی و از دست دادن عزیزانشان دست و گریبانند. آنان از ابتداییترین حقوق انسانی خود، از جمله حق حیات، بهداشت، آموزش و امنیت محروم شدهاند.
این وضعیت اسفناک، نتیجه مستقیم اقدامات نظامی و سیاستهای محاصرهای است که نقض آشکار قوانین بینالمللی و موازین حقوق بشردوستانه محسوب میشود. هدف قرار دادن عامدانه زیرساختهای حیاتی، از جمله قطع دسترسی به آب آشامیدنی، برق، غذا و دارو، فشار مضاعفی بر جمعیت غیرنظامی، به ویژه کودکان وارد میآورد و آنان را در معرض خطر جدی بیماری، سوءتغذیه و مرگ قرار میدهد.
جامعه جهانی نمیتواند در برابر این حجم از درد و رنج بیتفاوت باشد. وظیفه انسانی و اخلاقی ما حکم میکند که صدای مظلومیت کودکان غزه باشیم و با جدیت، این اقدامات را محکوم کنیم. باید فشارهای بینالمللی برای توقف فوری حملات، رفع کامل محاصره و تامین کمکهای بشردوستانه برای مردم غزه، به ویژه کودکان، افزایش یابد.
کودکان غزه، مانند تمام کودکان جهان، شایسته زندگی در صلح و امنیت، برخورداری از سلامت جسمی و روانی و دسترسی به آموزش و فرصتهای رشد هستند. بیایید با همدلی و همصدایی، برای ساختن جهانی عادلانهتر و حفظ کرامت انسانی، به ویژه کرامت کودکان، تلاش کنیم.