دوازدهم آوریل هر سال به‌عنوان روز جهانی کودکان خیابانی گرامی داشته می‌شود که با هدف احقاق حقوق آن‌ها، پایه‌گذاری شده است.

روز جهانی کودکان خیابانی فرصتی برای سازمان‌های حقوق بشری فراهم می‌کند تا آگاهی عمومی را نسبت به شرایط دشوار زندگی این کودکان افزایش دهند و با تلاش‌های هماهنگ دولت‌ها، نهادهای حقوق بشر و افراد، زمینه بازپروری و حمایت از آن‌ها را فراهم کنند. هدف اصلی، ایجاد خانه‌های امن، ارائه آموزش، خدمات پزشکی و مهارت‌آموزی به این کودکان برای داشتن آینده‌ای بهتر است.

تاریخچه روز جهانی کودکان خیابانی

سازمان ملل متحد سال ۱۹۸۹، کنوانسیون حقوق کودک را تصویب کرد که بر حقوق اساسی همه کودکان از جمله حق داشتن محیطی پایدار و محبت‌آمیز، دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی، تغذیه مناسب، آب تمیز، برق، فرصت‌های برابر و زندگی با عزت و آزادی تاکید دارد، با این حال کودکان خیابانی در دنیای مدرن امروزی هنوز از بسیاری از این حقوق محروم هستند. سازمان‌هایی همچون کنسرسیوم برای کودکان خیابانی (C.S.C.) تلاش می‌کنند با اجرای چهار مرحله شامل تعهد به برابری، حفاظت از هر کودک، دسترسی به خدمات و یافتن راه‌حل‌های جدید، شرایط زندگی این کودکان را بهبود بخشند.

بر اساس آمارهای اخیر، حدود ۱۵۰ میلیون کودک در سراسر جهان در خیابان زندگی می‌کنند. برخی از آن‌ها همراه خانواده‌های خود در خیابان هستند، برخی دیگر بیشتر وقت خود را برای گدایی غذا و پول می‌گذرانند، اما شب‌ها به خانه بازمی‌گردند. گروهی نیز یتیم هستند و هیچ خانواده یا خانه‌ای برای بازگشت ندارند. دلایل مختلفی موجب می‌شود کودکان به خیابان کشیده شوند، از جمله جنگ و درگیری که منجر به جدایی از خانواده یا فوت اعضای خانواده می‌شود، سوءاستفاده خانوادگی، طرد شدن توسط خانواده یا اجبار به فعالیت‌های مجرمانه. بیشتر این کودکان از آموزش، مراقبت‌های بهداشتی و فرصت‌های زندگی آبرومندانه محروم هستند. روز جهانی کودکان خیابانی یادآور مسئولیت همگانی برای کمک به این قشر آسیب‌پذیر است تا بتوانند زندگی شایسته‌ای داشته باشند.