پدیده کودکان کار، یکی از واقعیت‌های تلخ اجتماعی است که پیامدهای گسترده‌ای برای آینده کودکان و سلامت جامعه دارد.
این معضل، بازتابی از فقر، نابرابری و کم‌توجهی به حقوق کودکان است که در بلندمدت آثار زیان‌باری بر ساختارهای فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی کشور به‌جا می‌گذارد.
کودکانی که به جای مدرسه در خیابان‌ها یا محیط‌های پرخطر کار می‌کنند، از رشد سالم، آموزش مناسب و فرصت‌های برابر محروم می‌مانند. این وضعیت نه‌تنها توسعه انسانی را مختل می‌کند، بلکه زمینه‌ساز بروز ناهنجاری‌های اجتماعی مانند اعتیاد، بزهکاری، سوء‌استفاده و خشونت نیز هست.
کار کودکان، به‌معنای از دست رفتن ظرفیت‌های انسانی در آینده است؛ زیرا این کودکان به‌دلیل نداشتن آموزش و مهارت کافی، نمی‌توانند در آینده نیروی کار مؤثر و توانمندی باشند.
در نتیجه، کیفیت نیروی انسانی و توان اقتصادی کشور نیز تضعیف می‌شود.از سوی دیگر، فشار مضاعفی بر نظام‌های حمایتی وارد می‌شود. خانواده‌هایی که به‌دلیل فقر، فرزندانشان را مجبور به کار می‌کنند، معمولاً نیازمند حمایت‌های اجتماعی، درمانی و آموزشی گسترده‌تری هستند.
همچنین، تداوم این پدیده منجر به تضعیف ارزش‌های فرهنگی و اخلاقی جامعه شده و فاصله طبقاتی را افزایش می‌دهد.برای کاهش این آسیب‌ها، باید با سیاست‌گذاری‌های دقیق، ارتقاء سطح آموزش، حمایت از خانواده‌های محروم و اجرای جدی قوانین مربوط به حقوق کودک، گام‌های مؤثر برداشت.
معاونت اجتماعی کلانتری ۱۵۸ کیانشهر
