کودک کار مجازی به کودکان زیر ۱۸ سالی گفته میشود که به صورت آنلاین و در فضای دیجیتال برای کسب درآمد فعالیت میکنند. این فعالیتها میتواند شامل تولید محتوا، بازیهای پولی، تبلیغات، فروش محصولات، یا حتی کار در شبکه های اجتماعی باشد.
انواع کودک کار مجازی:
۱. تولیدکنندگان محتوا (Content Creators): مانند کودکان یوتیوبر، اینفلوئنسر یا تیکتاکر.
۲. بازیکنان حرفهای (Gamers): کودکانی که در بازیهای آنلاین درآمد دارند.
۳. فروشندگان آنلاین: کودکان فعال در بازارهای دیجیتال مانند دیجیکالا، آمازون یا شبکه های اجتماعی.
۴. کارگران پلتفرم های کاری: مانند تایپ، ترجمه یا طراحی ساده.
علل رشد کودکان کار مجازی:
– فقر و نیاز مالی خانوادهها – وسوسه درآمد آسان و سریع – دسترسی گسترده به اینترنت و گوشیهای هوشمند – نبود قوانین محکم برای حمایت از کودکان در فضای مجازی
خطرات و آسیبها:
روانی: استرس، اضطراب، افسردگی ناشی از فشار کار
اجتماعی: انزوا، کاهش ارتباطات واقعی
تحصیلی: ترک تحصیل یا افت تحصیلی
سوءاستفاده: مالی، جنسی یا روانی توسط سودجویان
راهکارهای مقابله:
قوانین سختگیرانه تر: ممنوعیت به کارگیری کودکان در فضای مجازی
آموزش خانوادهها: آگاهی از خطرات کار کودکان در اینترنت
حمایت دولتی: کمک مالی به خانوادههای نیازمند برای جلوگیری از اجبار کودکان به کار
نظارت بر پلتفرم ها: مسئولیت اجتماعی شرکتها در شناسایی و گزارش کودکان کار
کودک کار مجازی یک چالش جدید در عصر دیجیتال است که نیازمند اقدامات فوری برای جلوگیری از استثمار کودکان است. ترکیبی از قانونگذاری، آموزش و حمایت اجتماعی میتواند به کاهش این پدیده کمک کند.
منابع: یونیسف، سازمان جهانی کار (ILO)، گزارشهای حقوق کودک
